Thema’s > Parlement

Het Belgische parlement bestaat uit een Kamer van Volksvertegenwoordigers (150 leden) en een Senaat (71 leden). Elke vier jaar worden voor beide verkiezingen gehouden waarbij de leden van de Kamer van Volksvertegenwoordigers direct gekozen worden door middel van evenredige vertegenwoordiging. Van de Senaat worden 40 leden op dezelfde wijze gekozen als de leden van de Kamer; 31 leden worden indirect gekozen door de 40 gekozen leden. Vanaf het 18e levensjaar zijn de Belgen kiesgerechtigd. Zij zijn dan verplicht te gaan stemmen.

In België is net als in Nederland coalitievorming altijd noodzakelijk om een regering te kunnen vormen. Coalitievorming is in België echter geen soepel lopend proces. Met name de vele tegenstellingen tussen Vlaanderen en Wallonië zijn daar debet aan. Deze tegenstellingen hebben er toe geleid dat er afzonderlijke Vlaamse en Waalse politieke partijen zijn ontstaan en dat nationaal opererende partijen zijn verdeeld in Waalse en Vlaamse kampen. De Belgen hebben grondwettelijk vastgelegd (artikel 99) dat de ministerraad maximaal 15 leden telt en dat er (de Eerste Minister eventueel uitgezonderd) evenveel Nederlandstalige als Franstalige ministers zijn.

Al vanaf het ontstaan van de Belgische staat in 1830 wordt haar samenleving gekenmerkt door deze sociale, economische en geografische verdeeldheid langs linguïstische lijn. De toenemende interne spanningen die voortkwamen uit deze verdeeldheid leidden ertoe dat in 1970 werd besloten tot een staatshervorming. Door deze hervorming kan België nu gezien worden als een federale staat, bestaande uit Gewesten en Gemeenschappen. De Gewesten zorgen voor een geografische deling van België en zijn vooral bevoegd op het terrein van de economie. De Gemeenschappen omvatten de verschillende taalgroepen in België. Zij hebben met name bevoegdheid ten aanzien van cultuur.