Plaatsen > De Haan – Wenduine

Noem De Haan gerust ‘schilderachtig’. Want dat is het ook voor wie de pittoreske geveltjes van de cottagehuizen bekijkt of met de kusttram stopt bij het ‘Belle Epoque’-tramhuisje. Geen hoogbouw dus, maar wel nostalgie langs de kronkelende weggetjes van De Haan. Of tijdens het jaarlijkse Trammelantfeest, op de eerste zaterdag van augustus, wanneer iedereen zich in belle-epoque-kostuum uitdost.

Wie De Haan zegt, kan niet om architectuur heen. De ‘Concessie’ dateert uit het begin uit de vorige eeuw en kent een grillig stratenplan. Het oorspronkelijk duinenlandschap werd er door de Duitse architect-urbanist Joseph Stubben behouden. Architecten als Leon Ide en Valentin Vaerwyck hebben hier mooie en verrassende bouwwerkjes neergezet. Een wandeling langs de straten met Anglo-Normandische gevels is echt een ‘must’.

Wenduine 
Het vlakbij gelegen Wenduine is een rustige kustplaats die op gezinnen mikt. Karakteristiek is de Spioenkop, een uitkijkpost bovenop de één na hoogste duintop van de kust. Het gezellige en gastvrije Wenduine dankt zijn rustig en familiaal karakter aan de lange traditie van kinderkolonies die hier hun uitverkoren pleisterplaats kozen. wat in de 13e eeuw begon als klein ogend vissersplaatsje is sinds de jaren 1900 uitgegroeid is tot een toeristische badplaats. Stille getuigen hiervan zijn de kerk van de Heilige Kruisverheffing en de Hubertmolen. Ook de reuzen Louw en Wanne zijn gemaakt naar het evenbeeld van een vissersgezin nabij de molen woonde. Na de eerste wereldoorlog verbleef de Oostenrijkse keizerin Zita nog een ganse tijd in een villa langs de zeedijk, en Wenduine was een geliefkoosde vakantieplek voor schrijvers als Gerard Walschap en Emile Verhaeren.

Harendijke 
Het kleine Harendijke was ooit een dorp, maar werd door de natuurelementen van de kaart geveegd. De Blankenbergse vaart heette lang geleden Vertinga, en was een belangrijke waterweg voor de scheepvaart. Harendijke was ook een van de favoriete plekjes van kunstschilder Valerius De Sadeleer.